Нарадзіўся ў 1937 г. у вёсцы Красавічы Клімавіцкага раёна, у сям'і калгасніка. Закончыў 7 класаў Красавіцкай НСШ, потым Савініцкую СШ. Пасля заканчэння Клімавіцкага ветзаатэхнікума працаваў у калгасе “КіМ” ветэрынарам і заатэхнікам. Служыў у радах Савецкай арміі. Пасля арміі доўгі час быў на камсамольскай рабоце. З 1976 па 1992 г. узначальваў раённы камітэт народнага кантролю і свой жыццёвы шлях поўнасцю звязаў з Чавускім раёнам. Мікола Салаўцоў піша вершы і прозу на беларускай мове. Першы яго верш “Беларусь - мая радзіма” надрукаваны ў Клімавіцкай раённай газеце “Молат” у 1956г. Затым вершы друкаваліся ў розных газетах: “Піянер Беларусі”, “Зорка”, “Чырвоная змена”, “Літаратура і мастацтва”, “Настаўніцкая газета”, раённай газеце “Іскра”, у часопісах “Вясёлка”, “Бярозка”, “Работніца і сялянка” і інш. Гучалі на рэспубліканскім і абласным радыё і тэлебачанні. Ён пераможца конкурсу на лепшы мастацкі твор, прысвечаны 40-годдзю Вялікага Кастрычніка, што праводзіла газета “Піянер Беларусі”, дыпламант гарадскога конкурсу на лепшы верш аб горадзе Магілёве, арганізатарам якога было ўпраўленне культуры Магілёўскага гарвыканкама, узнагароджаны шматлікімі граматамі розных інстанцый за добрасумленную працу і двума медалямі.
У 1976 годзе ў выдавецтве “Мастацкая літаратура” выйшла першая кніжка Міколы Салаўцова “Вавёрчын веласіпед”. Вершы напісаны з веданнем дзіцячага свету, які пашырае іх веды. Асабліва цёпла адгукнуўся на першую кнігу паэта вядомы беларускі паэт А. Пысін, надрукаваўшы рэцэнзію ў “Магілёўскай праўдзе” 21 мая 1976 года.
У 1978 годзе выйшаў зборнік вершаў “Чаму плуг не ржавее?”. У кнізе даходліва для дзяцей апісаны сельскагаспадарчыя машыны і прылады. Вачыма дзяцей аўтар глядзіць на навакольныя прадметы, заўважае тое, што знікае ад звычайнага погляду дарослага, абагульняе сказанае, робіць заключэнні. Вершы лёгкія, напісаны жывой мовай, лёгка чытаюцца, хутка завучваюцца. Ва ўсіх вершах ёсць свая асаблівасць: яны не толькі добрыя і “жывыя”, яны вучаць глядзець, назіраць, пазнаваць, думаць.
У 2000 годзе быў выдадзены зборнік вершаў “Азбука зорнага неба”, у якім змешчаны, у асноўным, вершы аб мінулым і сённяшнім, з яго роздумамі і трывогамі, з яго марамі, са шчырай заклапочанасцю аб лепшай будучыні, з яе супярэчнасцямі і з высокім рамантычна - збіральным поглядам на свет. Шмат вершаў аб каханні, аб прыродзе, аб вайне, ёсць вершы гумарыстычнага зместу.
У 2005 годзе выйшла чарговая кніга вершаў для дарослых “Жыцця акорды”, у 2007г. - зборнік вершаў “Вясёлка лёсу”, у 2012г. – зборнік “Сінія валошкі”. Апроч гэтага, вершы М. Салаўцова можна прачытаць у калектыўных зборніках “Прыдняпроўе”, “Галасы Прыдняпроўя”, “Дняпроўскія хвалі”, “Самавар у лесе”, у зборніку анталогіі беларускай паэзіі “Матчына мова”.
Звыш 40 год ён узначальваў раённае літаратурнае аб'яднанне “Маладзік над Проняй” пры раённай газеце “Іскра”. Пры Доме дзіцячай творчасці кіраваў гуртком “Юны журналіст і літаратар”. Па выніках работы за 2006-2007гг. Мікалай Іванавіч Салаўцоў, як кіраўнік гуртка, за ўдзел у 10-й Рэспубліканскай выставе навукова-метадычнай літаратуры і педагагічнага вопыту “Выхаванне грамадзянскасці і патрыятызму ў дзяцей і навучэнскай моладзі” Міністэрствам адукацыі Рэспублікі Беларусь узнагароджаны Дыпломам ІІІ ступені.
У верасні 2006г. М. Салаўцова прынялі ў члены Саюза пісьменнікаў Беларусі. Вершы Мікалая Іванавіча вызначаюццая самабытнасцю, глыбокадумнасцю, меладычнасцю, на асобныя з іх напісана музыка. Ён паэт-рэаліст. Яго галоўная задача – праўдзівасць у паказе жыцця, духоўнага стану чалавека, яго эмацыянальнага свету. Паэзія М.Салаўцова - гэта суровая прастата, напоўненая энергіяй пісьма.

Бібліяграфія::

Васильева, М. Отмечен областным ГАИ / Марина Васильева // Іскра. — 2017. — 23 жніўня. — С. 4 : фото.

Натхненне : [падведзены вынікі Міжнароднага літаратурнага конкурсу “Лесная – место воинской славы”, прысвечанага 312-годдзю бітвы пры в. Лясная; пераможца конкурсу ў намінацыі “Паэзія” Мікола Салаўцоў атрымаў дыплом II ступені] / Літаратурную старонку падрыхтавалі Алесь Казека і Святлана Казека // Магілёўскія ведамасці. — 2020. — 27 кастрычніка. — С. 12.

Паэты Магілёўскага аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі пра вайну і Вялікую Перамогу [Мікола Салаўцоў “Вясна сорак пятага”] // Магілёўскія ведамасці. — 2020. — 15 мая. — С. 21.

Салаўцоў, М. Вершы / Мікола Салаўцоў // Прыдняпроўе : Магілёўшчына літаратурная : проза, паэзія, публіцыстыка / Магілёўскае абласное аддзяленне грамадскага аб'яднання “Саюз пісьменнікаў Беларусі” / укладальнік Ул. Дуктаў ; рэдкал.: А. Балдоўскі [і інш.]. — Магілёў, 2011. — С. 45—54.

Салаўцоў, М. А старасць – час жыцця двулікі : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2018. — № 2. — С. 4.

Салаўцоў, М. Бальнічныя музыкі : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2016. — № 10. — С. 18.

Салаўцоў, М. Вершы / Мікола Салаўцоў // Прыдняпроўе — маё натхненне : Магілёўшчына літаратурная : паэзія, проза, нарысы, эсэ / Магілёўскае абласное аддзяленне грамадскага аб'яднання “Саюз пісьменнікаў Беларусі” / укладальнік Ул. Дуктаў ; рэдкал.: А. Балдоўскі [і інш.]. — Магілёў, 2009. — С. 299—303.

Салаўцоў, М. Вясна сорак пятага. Пад святлом лямпы : [вершы] / Мікола Салаўцоў // ЛІМ. — 2020. — 8 мая. — С. 8.

Салаўцоў, М. Ганарлівы папугай : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 8. — С. 20.

Салаўцоў, М. Гімн даішнікаў : [верш да 100-годдзя беларускай міліцыі] / Мікола Салаўцоў // На страже. — 2016. — 15 января. — С. 15.

Салаўцоў, М. Два стрыжні : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2016. — №1. — С. 10.

Салаўцоў, М. Загадкі : / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2018. — № 8. — С. 18.

Салаўцоў, М. Загадкі : / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2018. — № 10. — С. 18.

Салаўцоў, М. Кароль двара: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2020. — № 4. — С. 19.

Салаўцоў, М. Кахання бог не дапамог: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 10. — С. 16.

Салаўцоў, М. Лекі не з аптэкі : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 9. — С. 16.

Салаўцоў, М. Мініяцюры / Мікола Салаўцоў // Звязда. — 2017. — 14 студзеня. — С. 12.

Салаўцоў, М. Мой сон: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2020. — № 4. — С. 19.

Салаўцоў, М. Нахімічыў: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2020. — № 8. — С. 2.

Салаўцоў, М. Не раўня. Хвалько. Глухаваты крытык. Падхалім : мініяцюры / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2016. — № 12. — С. 10.

Салаўцоў, М. Падарунак : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2016. — № 3. — С. 20.

Салаўцоў, М. Паэту-таўкачу : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 5. — С. 13.

Салаўцоў, М. Помніць Проня : [верш] / Мікола Салаўцоў // Маладосць. — 2018. — № 11. — С. 63.

Салаўцоў, М. Прыпеўкі : / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 2. — С. 22.

Салаўцоў, М. Сад нявесціцца : [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 5. — С. 13.

Салаўцоў, М. Сакрэты імунітэту: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2017. — № 4. — С. 11.

Салаўцоў, М. Шчупак і рак: [верш] / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2019. — № 7. — С. 17.

Салаўцоў, М. Я вясну вершам праслаўляю; Восеньскія эпалеты; Помніць Проня; Рамантызм; Сад нявесціцца : [вершы] / Мікола Салаўцоў // Прыдняпроўе : Магілёўшчына літаратурная : альманах / рэд.-уклад. Алесь Казека. — Магілёў, 2019. — С. 41—43.

Салаўцоў, М. Я з марамі Канарскімі. Ах, пчолкі. Пчолка : [вершы] / Мікола Салаўцоў // Беларускі пчаляр. — 2018. — № 4. — 3-я стар. вокл..

Салаўцоў, М. Як я ажаніўся. Жаніх. Літаратурнае фіяска. Абяцанне. Неабачлівы гуляка : мініяцюры / Мікола Салаўцоў // Вожык. — 2016. — № 8. — С. 16.

Версия для слабовидящих

Чаусская библиотечная сеть 2014-2022